Redovno džogiranje može da produži život u proseku za šest godina, otkriće je istraživanja danskih naučnika. „Sa sigurnošću možemo reći da trčanje produžava život“, kaže dr Peter Šnor, kardiolog i vođa istraživanja Copenhagen City Heart Study.
Istraživanje na temu kako trčanje produžava život
Istraživači su upoređivali smrtnost osoba koje su redovno džogirale i onih koje nisu, a koje su učestvovale u velikom istraživanju (20.000 ljudi) starosti između 20 i 93 godine. Takođe, pitali su 1116 muškaraca i 762 žene o tome kuda, kojom brzinom i koliko puta nedeljno trče.
Tokom 35 godina koliko je trajalo istraživanje (počelo je 1976. godine), preminulo je 10158 onih koji nisu trčali i 122 džogera. Istraživači su zabeležili da je rizik od smrti bio za 44% manji kod džogera, kao i da su muškarci koji redovno trče produžili svoj život za 6,2 godine, a žene za 5,6 godina. Najbolje efekte ima sporo trčanje, jedan do dva i po sata nedeljno.
Trebalo bi da se malo zadišete, ali ne da ostanete bez daha. Smrtnost je manja kod ljudi koji umereno trče, u odnosu na one koji ne trče uopšte ili preteruju sa vežbanjem.
dr Šnor
Istraživači navode i šta sve, tokom trčanja, doprinosi zdravlju: poboljšava se unos kiseonika, osetljivost insulina, lipidni profil (rastu vredsnosti dobrog holesterola, smanjuju se trigliceridi), funkcija srca, gustina kostiju, imunitet, psihološke funkcije. Poboljšane psihološke funkcije se pripisuju i činjenici da ljudi imaju više socijalnih kontakata kada trče, objašnjavaju istraživači, i dodaju da trčanje snižava pritisak, smanjuje skupljanje trombocita i sprečava gojaznost.
Optimalne koristi od trčanja imate pri sporom ili umerenom džoginu, sa ukupno sat do dva i po sata nedeljnog treninga koji treba da rasporedite u 2 ili 3 treninga tokom nedelje. Pogledajte naše primere i planove treninga za početnike. I u akciju 🙂
Izvor: Zdrava hrana. Pročitajte i smešne komentare na Daily Mail
13 komentara. Leave new
postoji primer Jim Fixxa ,covek koji je krajem sedamdesetih godina proslog veka objavio knjigu Complete book of running i covek koji je bukvalno svakog dana trcao po 10 milja i kao posledica hronicnog umora u svojim ranim pedesetim 1984.godine preminuo upravo na trcanju!
Ima primera, no ovo su naučna istraživanja bazirana na statistici. Evo šta kaže Wikipedija u članku o Fixxu
On July 20, 1984, Fixx died at age 52 of a fulminant heart attack, after his daily run on Vermont Route 15 in Hardwick. The autopsy revealed that atherosclerosis had blocked one coronary artery 95%, a second 85%, and a third 70%.[3] Although there were opponents of Fixx’s beliefs who said this was evidence that running was harmful, medical opinion continued to uphold the link between exercise and longevity.[4] In 1986 exercise physiologist, Kenneth Cooper, published an inventory of the risk factors that might have contributed to Fixx’s death.[5] Granted access to his medical records and autopsy, and after interviewing his friends and family, Cooper concluded that Fixx was genetically predisposed (his father died of a heart attack at age 43 and Fixx himself had a congenitally enlarged heart), and had several lifestyle issues. Fixx was a heavy smoker prior to beginning running at age 36, he had a stressful occupation, he had undergone a second divorce, and his weight before he took up running had ballooned to 220 pounds (100 kg).[6]
samo sam hteo da kazem da trcanje kao sto moze da vam produzi zivot moze da vam i skrati zivot kao u slucaju Fixxa.Mislim da je slicnih primera bilo i kod nas..
Ima primera, no ovo su naucna istraživanja bazirana na statistici. Evo šta kaže Wikipedija u clanku o Fixxu
http://en.wikipedia.org/wiki/Jim_Fixx
On July 20, 1984, Fixx died at age 52 of a fulminant heart attack, after his daily run on Vermont Route 15 in Hardwick. The autopsy revealed that atherosclerosis had blocked one coronary artery 95%, a second 85%, and a third 70%.[3] Although there were opponents of Fixx’s beliefs who said this was evidence that running was harmful, medical opinion continued to uphold the link between exercise and longevity.[4] In 1986 exercise physiologist, Kenneth Cooper, published an inventory of the risk factors that might have contributed to Fixx’s death.[5] Granted access to his medical records and autopsy, and after interviewing his friends and family, Cooper concluded that Fixx was genetically predisposed (his father died of a heart attack at age 43 and Fixx himself had a congenitally enlarged heart), and had several lifestyle issues. Fixx was a heavy smoker prior to beginning running at age 36, he had a stressful occupation, he had undergone a second divorce, and his weight before he took up running had ballooned to 220 pounds (100 kg).[6]
Nije ga ubilo trčanje,nego pušenje,prekomerna težina,genetske predispozicije,stres zbog razvoda.Trčanje je zdravo ja u proseku pretrčim nedeljno oko 60km,i izgledam odlično i osećam se odlično,ljudi moraju da imaju neke granice,realno sve deonice preko 10 km ipak zahtevaju neki stručni nadzor ili bar savet,kad uđeš u zonu polu maratona ili maratona,ulaziš u neki drugi trkački svet gde i sam metabolizam počinje drugačije da reaguje zubog velikih napora.Ja se lično držim deonica od 8km do 10km,meni dosta i odlično izgledam.
Kao Haruki Murakami, on isto tako, svaki dan 10km
I mnogi stariji rade upravo to, to je dobra mera za zdravlje.
Dovoljno da održiš liniju,ostaneš mladolik,budeš pun energije,sve preko toga je po meni nepotrebno za amatera,10km je idealna deonica,to je deonica po meni koja se trči idealnom brzinom,otprilike nekim srednjim intezitetom,nije suviše kratka i brza poput,1600m,3000m pa i 5000m,a ni previše duga poput recimo polu maratona,koji prilično iscrpljuje,pogotovo organizam amatera.
ima primera i kod nas na primer covek je bio solidan atleticar u svojoj mladosti,mislim da je trcao srednje deonice 1500m,zatim u zrelijim godinama se prebacio na duzinsko trcanje.1994.je istrcao BGD.maraton za 2h 32min,Mislim da je takode imao veliku dnevnu kilometrazu oko 20 km u proseku,I nazalost u svojoj 53.godini 2001.je preminuo,Covek se prezivao Pavlovic i nadimak Trle.Nazalost Wikipedia nema clanak o njemu,
Greskom sam umjesto da kliknem na ‘odgovor’ kliknuo na ‘svidja mi se’, naravno da mi se ne svidja sadrzaj tvoje priche, mada je poenta ok.
Ipak, mislim da to nema veze sa trcanjem, ljudi u pedesetim godinama umiru nezavisno od toga da li trce ili ne. U svojoj uzoj porodici nazalost imam primjer.Sa druge strane, slozicemo se da umjerena fizicka aktivnost doprinosi zdravlju, to je vise i pticama na grani jasno. Setanje, trcanje, biciklizam i plivanje su najbolje fizicke aktivnosti, ljudi ih upraznjavaju bez problema do 70tih godina. Ali samo ako se upraznjavaju bez pretjerivanja,
Zato i postoje naučna istraživanja, da daju neke zakonitosti, a iz toga onda i posledično preporuke.
Jeste statistiku malo teže svatiti, jer 6 godina u proseku ne znači da ćeš živeti tih 6 godina. Sve što radiš povećava ili smanjuje tvoju verovatnoću da ćeš živeti duže ili kraće, a to ne znači da će tako i stvarno biti.
https://www.trcanje.rs/zdravlje/lekar-o-smrti-na-maratonu/
Miroslav Pavlović iz Ćuprije, prof.fizičkog vaspitanja
Poslednji istrčani i njemu šesti po redu beogradski maraton mu je bio 1994.godine, u vremenu 2:31:47, što mu je i najbolji rezultat u Beogradu.
Dok poslednji maraton u Podgorici je istrčao 1998. godine.
Kao što se vidi, iz Ćuprije je gde je u to vreme radio poznati atletski trener Aleksandar koji ga je i trenirao.
Možemo i ovako da razmišljamo – da nije trčao možda bi umro u četrdesetiim godinama, a ovako je umro u 53. godini ….
jos samo jedna informacija povodom ove teme,sredinom devedesetih upravo na Olimpu jedan rekreativac trkac takode je preminuo upravo na trcanju,Moguce da je razlog slican kao kod Fixxa,inace covek je imao oko 50 godina. Ovo sam naveo samo da se zna,jel se to zaista dogodilo.
trcanje kao i sve treba da bude umereno, ja trcim 4 km dnevno u proseku, vise od toga bih trcao kad bi se spremao za trke. trcim 3 godine i ne odustajem!